Pomimo, że Unia Europejska wkłada sporo pracy i wysiłku finansowego w dekarbonizację różnych segmentów gospodarki wspólnotowej, to spektakularnych sukcesów nie widać. Sektorem, który jest najmniej zdekarbonizowany jest sektor transportu. Sytuacja tejże branży jest o tyle niepokojąca, że regularnie prowadzone badania1 pokazują ciągle występujący od 2014 roku wzrost emisji gazów cieplarnianych.
Wagę problemu tej stale postępującej karbonizacji dodatkowo wzmacnia fakt, że transport zgodnie z danymi Europejskiej Agencji Środowiska odpowiada za 27% emisji gazów cieplarnianych w Europie, co jest jednym z najwyższych wyników na tle innych sektorów wspólnoty2.
Dlaczego biometan?
Powodem tego stanu rzeczy jest przede wszystkim brak skutecznego modelu przeciwdziałania emisjom, a w konsekwencji brak odpowiednich wspólnotowych regulacji prawnych wobec zwiększającej się wymiany handlowej wewnątrz wspólnoty, powodującej oczywiście systematyczne nasilenie transportu drogowego.
Braki w strategii i niejednolite podejście poszczególnych krajów członkowskich w zakresie popularyzowania i zapewnienia dostępu do ekologicznych alternatyw technologicznych czy paliwowych w transporcie, implikuje dodatkowe bariery na poziomie europejskim. Wyraźnie widać zatem, że Unia Europejska potrzebuje kompromisu w celu wprowadzenia nowych rozwiązań technologicznych – i co za tym idzie prawnych – w zakresie paliw alternatywnych w sektorze transportu.
Oto mapa biogazowni rolniczych w Polsce!
Rozwiązaniem, które zdaniem polskiej strony oraz wielu innych państw UE takich jak: Niemcy, Dania, Francja, Włochy, Austria, Czechy czy Litwa w chwili obecnej jest w stanie umożliwić skuteczną dekarbonizację omawianego sektora jest wykorzystanie biometanu jako ekologicznego zamiennika dla tradycyjnych paliw kopalnych, w formie biopaliwa lub biokomponentu zaawansowanego (zrównoważonego).
Zaletą tego rozwiązania jest to, że paliwo takie może być uznane za negatywne emisyjnie, czyli maksymalizować korzyści ekologiczne po stronie użytkownika.
Biometan jako paliwo
Biometan jako paliwo posiada również szereg innych zalet. Przede wszystkim jest to paliwo odnawialne, ponieważ może ono być pozyskiwane z powszechnie uznanych surowców odnawialnych takich jak surowce rolnicze, produkty uboczne rolnictwa, płynne lub stałe odchody zwierzęce oraz ścieki i organiczne odpady komunalne przetworzone wstępnie w nowoczesnych instalacjach do przetwarzania odpadów.
Taka ekologiczna produkcja pozwala również na prowadzenie efektywnej gospodarki cyrkulacyjnej przy jednoczesnej produkcji paliwa gazowego i nawozów biologicznych. Te bio nawozy są efektem wykorzystania odpadów pofermentacyjnych wytworzonych podczas produkcji biogazu i pozwalają na tanie i naturalne nawożenie nimi gleby.
Dodatkowo, takie użycie odpadów pofermentacyjnych minimalizuje wykorzystanie sztucznych nawozów chemicznych i tym samym powoduje dalsze zmniejszenie emisji CO2 do atmosfery.
To tylko fragment artykułu. Cały przeczytasz w Magazynie Biomasa. Sprawdź poniżej:
Inne wydania Magazynu Biomasa znajdziesz tutaj. Dlatego kliknij i czytaj!
Newsletter
Bądź na bieżąco z branżą OZE
