Poferment, nazywany również pulpą lub substancją pofermentacyjną, to masa pozostałości z procesu fermentacji metanowej. Najczęściej jest ona wykorzystywana do celów nawozowych. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009 z 5 czerwca 2019 r. ustanawiające przepisy dotyczące udostępniania na rynku produktów NAWOZOWYCH UE, harmonizuje normy dotyczące produktów nawozowych uzyskiwanych z surowców organicznych lub wtórnych w UE, oraz stwarza nowe możliwości do ich produkcji i sprzedaży na dużą skalę, zgodnie z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym.

Poferment – wykorzystanie w UE i Polsce

Podstawowym aktem prawnym Unii Europejskiej dotyczącym pofermentu jest Dyrektywa 2008/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów. Ustanawia ona ogólne ramy prawne w zakresie wymogów dotyczących gospodarowania odpadami w UE, definiuje podstawowe pojęcia i określa różnice pomiędzy odpadami, produktami ubocznymi i surowcami wtórnymi.

Dyrektywa, jako jeden z celów postępowania z odpadami, wymienia wykorzystanie na powierzchni ziemi, które można zaliczyć jako recycling tylko wtedy, kiedy przynosi to korzyści rolnictwu lub prowadzi do poprawy stanu środowiska. Poferment jest zaliczony tu do bioodpadów, a jego stosowanie jest możliwe po spełnieniu wymagań jakościowych.

Jest on sklasyfikowany w Decyzji Komisji z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniającej decyzję 2000/532/WE w sprawie wykazu odpadów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE, pod kodem 19 06 06 – przefermentowane odpady z beztlenowego rozkładu odpadów zwierzęcych i roślinnych. W Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, określono, że pozostałości fermentacyjne mogą być wprowadzane do obrotu jako „nawóz organiczny” i „polepszacz gleby” pod warunkiem spełnienia określonych wymogów, które są dodatkowo uszczegółowione w Rozporządzeniu Komisji (WE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia nr 1069/2009.

Sprawdź koniecznie: Oto mapa biogazowni rolniczych w Polsce!

Aktualnie wchodzące w życie Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009 z 5 czerwca 2019 r. ustanawiające przepisy dotyczące udostępniania na rynku produktów nawozowych UE, zastępując Rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie nawozów, harmonizuje normy dotyczące produktów nawozowych uzyskiwanych z surowców organicznych lub wtórnych w UE, oraz stwarza nowe możliwości do ich produkcji i sprzedaży na dużą skalę zgodnie z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym. Znajdują się tam dwie kategorie materiałów składowych wchodzących w skład certyfikowanych produktów nawozowych:

CMC 4 – produkt pofermentacyjny świeżych roślin
CMC 5– produkt pofermentacyjny inny niż produkt pofermentacyjny świeżych roślin.

Nawozy i polepszacze gleby wyprodukowane z pofermentów będą mogły być certyfikowane jako produkty nawozowe CE. Jednocześnie zezwala się, by niezharmonizowane nawozy były udostępniane na rynku wewnętrznym zgodnie z prawem krajowym, Rozporządzenie w całości będzie miało zastosowanie dopiero od 16 czerwca 2022 r.

W Polsce, poferment zgodnie z artykułem 2 Ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu, może być klasyfikowany jako nawóz organiczny lub środek poprawiający właściwości gleby i oceniany zgodnie z kryteriami dla
danej grupy produktów.

Cały artykuł przeczytasz w raporcie Biogaz w Polsce. Pobierz go za darmo poniżej:

Raport Biogaz w Polsce 2020

Pobierz raport

Wyślij link na adres:

Chcesz wiedzieć więcej? Dlatego czytaj Magazyn Biomasa. W internecie za darmo:

Inne wydania Magazynu Biomasa znajdziesz tutaj. Dlatego kliknij i czytaj!

Tekst: prof. dr hab. Mariusz Matyka, dr Piotr Skowron / Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach

Zdjęcie: Shutterstock

Facebook

Twitter

This post is also available in: