Rozwój elektrowni biogazowych niesie ze sobą szereg korzyści, a produkcja biogazu stanowi wzorcowy przykład gospodarki obiegu zamkniętego, która pozwala ograniczyć zanieczyszczanie środowiska i zagospodarować duże ilości odpadów organicznych.

Pierwszą korzyścią z rozwoju elektrowni biogazowych jest to, że wytwarzana w nich energia stanowi źródło energii odnawialnej i ekologiczny zasób, który ogranicza koszty ogrzewania i transportu. Po drugie, biogaz do pewnego stopnia może też zastąpić gaz ziemny, zwłaszcza na terenach położonych z dala od infrastruktury technicznej, co ma również duże znaczenie przy obecnym wzroście cen nośników energii.

Po trzecie, jego produkcja wiąże się także z niższymi kosztami zagospodarowania odpadów. Należy też podkreślić, że produkcja biogazu stanowi wzorcowy przykład gospodarki obiegu zamkniętego, która pozwala ograniczyć zanieczyszczanie środowiska i zagospodarować duże ilości odpadów organicznych.

Oto mapa biogazowni rolniczych w Polsce!

W konsekwencji wpływa to na łagodzenie efektu cieplarnianego. Poziom redukcji emisji dwutlenku węgla osiągany przez elektrownie biogazowe jest ogromny w porównaniu do innych technologii OZE. Niestety, biogaz – w przeciwieństwie do fotowoltaiki czy energii z wiatru – nie zalicza się w ostatnich latach do dynamicznie rosnących sektorów OZE, ale Polska ma atuty, które czynią nasz rynek dla niego perspektywicznym. Jesteśmy jednym z krajów UE o największym potencjale produkcji biogazu. Wynika to głównie z dużej powierzchni użytków rolnych (ok. 14 mln ha) oraz dobrze rozwiniętej hodowli bydła, trzody chlewnej i drobiu. Każdy z tych sektorów generuje duże ilości odpadów. Materiały te mogą stanowić dobrej jakości substrat w procesie fermentacji metanowej.

Gdzie w Polsce można postawić biogazownie?

Ponadto taki sposób ich zagospodarowania pozwala ograniczyć ich niekontrolowany rozkład oraz emisję dwutlenku węgla i metanu do środowiska naturalnego. Przyczynia się to do ograniczenia powstawania efektu cieplarnianego. W tabeli 1 przedstawiono dane dotyczące pogłowia bydła, trzody chlewnej i drobiu w Polsce w poszczególnych latach.

Według danych zebranych przez GUS (2020 r.) pogłowie bydła, trzody chlewnej i drobiu w Polsce, na koniec 2019 roku wynosiło odpowiednio 6 261,6, 11 215,5 oraz 178 342 tys. szt. W ostatnich latach szczególnie zauważalny jest  zrost hodowli bydła i drobiu. Należy zauważyć, że obecnie Polska jest liderem w produkcji drobiu w Europie. W przypadku trzody chlewnej, dopiero od kilku lat obserwuje się powolny wzrost pogłowia zwierząt gospodarskich.

Wcześniejszy kryzys wynikał bezpośrednio z drastycznego spadku cen skupu żywca hodowlanego. Dodatkowy wpływ na powyższą sytuację miało również embargo rosyjskie na produkty żywnościowe nałożone na Polskę.

Możliwość rozwoju sektora produkcji biogazu w Polsce wynika, jak już wcześniej wspomniano, z dużego obszaru gruntów rolnych, dobrze rozwiniętego sektora rolno-spożywczego oraz zwierzęcego. Zagospodarowanie odpadów z produkcji zwierzęcej w celach biogazowych, w szczególności obornika i gnojowicy, pozwala na produkcję stabilnej w czasie energii odnawialnej ograniczając jednocześnie niekontrolowany rozkład materii organicznej oraz emisję dwutlenku węgla i metanu do środowiska. Zmniejszenie emisji dwóch najniebezpieczniejszych gazów do atmosfery ogranicza powstawanie efektu globalnego ocieplenia.

Należy również podkreślić, że jednym z najczęściej wykorzystywanych w Polsce substratów do celów biogazowych jest właśnie gnojowica. W 2020 roku zużyto ok. 760 tys. Mg tego materiału, co stanowiło 17% wszystkich substratów stosowanych do procesu fermentacji. W tabeli nr 2 przedstawiono ilości szacowanej produkcji obornika w Polsce, a także możliwy do uzyskania potencjał produkcji biogazu i metanu.

To tylko fragment artykułu. Cały przeczytasz w Magazynie Biomasa. Sprawdź poniżej:

Inne wydania Magazynu Biomasa znajdziesz tutaj. Dlatego kliknij i czytaj!

Tekst: Kamil Kozłowski / Zakład Zagospodarowania Odpadów w Poznaniu Sp. z o.o./ Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Zdjęcie: Shutterstock