W 2020 roku na Łotwie działały tylko 52 biogazownie, z których jedynie kilka mających potencjał produkcji biometanu znajduje się w poblizu sieci gazowych. Ta branża ma jednak duże ambicje. W marcu br. jedna ze spółek ogłosiła plany stworzenia centralnego punktu zatłaczania biometanu połączonego z krajowym systemem przesyłu gazu. Będzie to pierwsze tego typu przedsięwzięcie w regionie bałtyckim.

Łotwa stoi przed wyzwaniami związanymi z rozwojem rynku biogazu z powodu niestabilnej polityki i braku odpowiednich regulacji. Kraj postawił sobie ambitne cele zwiększenia wykorzystania biopaliw, w tym biometanu, do 2030 roku dążąc do tego, żeby ich udział w sektorze transportu wzrósł do 3,5%. Zmiana ta wynika zarówno z troski o środowisko naturalne, jak i z potencjalnych korzyści ekonomicznych płynących z wykorzystania zielonych źródeł energii.

Rząd Łotwy wraz z różnymi interesariuszami z sektora energetycznego pracuje nad stworzeniem prężnego rynku biometanu i biogazu. Pomimo, że w ciągu ostatniej dekady liczba ciężarówek LNG na europejskiej sieci drogowej gwałtownie wzrosła i powstały pierwsze statki napędzane w ten sposób, Łotwa nie opracowała jak dotąd określonego, dedykowanego systemu wsparcia i jednorodnej strategi w zakresie wykorzystania bioCNG i bioLNG, pomimo ich dużego potencjału w zakresie redukcji emisji z sektora transportu drogowego i morskiego.

Aleksej Batrakovs

Kierownik Działu Rozwoju Technicznego i Inwestycji JSC Conexus Baltic Grid

Obecna konstrukcja projektu punktu wejścia biometanu przewiduje, że rozliczenie i kontrola jakości biometanu wprowadzonego do systemu odbywać się będzie w punkcie wejścia, podobnie jak identyfikacja dostawcy, transportu i ładunku oraz przypisanie ilości wprowadzonej do systemu do konkretnego odbiorcy określonego przez producenta.

Jakość gazu wprowadzanego do systemu punktu wejścia biometanu musi być zgodna z obowiązującymi regulacjami prawnymi dotyczącymi jakości gazu wprowadzanego, podobnie jak jest to określane w przypadku przyłączy systemowych. Planuje się zastosowanie jednolitej taryfy wejściowej za korzystanie z punktu wejścia biometanu, tak jak dla każdego innego punktu wejścia do systemu.

Stan rynku biogazu i biometanu na Łotwie

Pomimo stosunkowo niskiego udziału energii ze źródeł odnawialnych w porównaniu do innych krajów europejskich, w 2020 roku na Łotwie działały 52 biogazownie o łącznej mocy zainstalowanej 57,823 MW, które wyprodukowały 305,6 GWh energii elektrycznej. Wśród nich jest 5 instalacji kogeneracyjnych zlokalizowanych na składowiskach odpadów o łącznej mocy zainstalowanej 8,875 MW, które wyprodukowały 29,84 GWh (10%) całkowitej energii elektrycznej wytworzonej przez wszystkie instalacje kogeneracyjne w 2020 roku. Pozostałe 47 biogazowni produkowało masę pofermentacyjną z różnych surowców, w tym 44 instalacje wykorzystywały jako surowiec odpady z produkcji rolnej i spożywczej, 2 biogazownie wykorzystywały osady ze ścieków przemysłowych, a 1 biogazownia – osady ze ścieków komunalnych.

Zgodnie z danymi zebranymi w ramach programu „EU Interreg Central Baltic“ biogazownie te przetworzyły 1,66 mln ton biomasy, w tym 779 ntys. ton (47%) obornika, 563 tys. ton (34%) odpadów z upraw, 232 tys. ton (14%) odpadów z przemysłu spożywczego, 82,5 tys. ton (5%) komunalnych i przemysłowych osadów ściekowych.

W 2020 roku jedna bioelektrownia wykorzystywała biogaz z odpadów z produkcji żywności (piwa) wyłącznie do produkcji ciepła, podczas gdy 46 innych posiadało jednostki kogeneracyjne o łącznej zainstalowanej mocy elektrycznej 48,948 MW.

To tylko fragment artykułu. Całym przeczytasz w Magazynie Biomasa. W internecie za darmo:

Inne wydania Magazynu Biomasa znajdziesz tutaj. Dlatego kliknij i czytaj!

Tekst: Bartłomiej Kupiec

Zdjęcie: Shutterstock