Dostępność substratów i ich kaloryczność to determinanty dla powodzenia inwestycji w biogazownię. Które odpady są najczęściej stosowane w poszczególnych rodzajach instalacji biogazowych? Jakie są koszty ich pozyskania? To warto wiedzieć decydując się na budowę biogazowni.

Reklama

W Polsce największa ilość funkcjonujących instalacji to biogazownie o mocach powyżej 750 kWe. Wpływa na to niższy jednostkowy koszt budowy (przypadający na 1 kW mocy) dużych instalacji w stosunku do biogazowni o niższych mocach.

Ze względu na wzrost kosztów inwestycyjnych oraz operacyjnych, który miał miejsce w tym roku oraz aktualną sytuację na rynku energetycznym, przewiduje się, że w najbliższym czasie rozpoczną się realizacje projektów o mocach od 2 MW wzwyż.

Duża inwestycja, więcej substratów

Realizacja dużych biogazowni wiąże się z koniecznością zapewnienia dostaw dużych ilości surowca (substratu) do procesu technologicznego, co może mieć kluczowe znaczenie dla rentowności całej inwestycji. W związku z tym istotne jest rozeznanie lokalnego rynku substratów już na etapie planowania inwestycji. Szczególnie ważny jest również dostęp do surowców dodatkowych lub awaryjnych, które będą mogły być wykorzystane w procesie fermentacji w zastępstwie surowca głównego, co ograniczy ryzyko zatrzymania pracy instalacji.

Przykładem może być aktualna sytuacja, w której doszło do drastycznego wzrostu ceny kiszonki z kukurydzy: do nawet 300 zł/Mg. W takim wypadku może dojść do poważnego spadku zysków z produkcji biogazu.

Marnotrawstwo substratów?

Na polskim rynku biogazu duże znaczenie ma wykorzystanie materiałów odpadowych z przemysłu rolno- spożywczego, które mogą stanowić dobrej jakości substrat w procesie fermentacji. Zauważalny wzrost ich wielokierunkowego wykorzystania spowodowany jest działaniami, mającymi na celu w pierwszej kolejności ograniczenie kosztów ich zagospodarowania przez wytwórców. Finalnie wpływa to również na ograniczenie składowania tego rodzaju materiałów organicznych na składowiskach odpadów oraz ich niekontrolowanego rozkładu.

Zagospodarowanie gnojowicy

Jednym z najczęściej stosowanych w Europie oraz Polsce substratów biogazowych jest gnojowica, która stanowi mieszaninę kału i moczu zwierzęcego (najczęściej bydlęcego bądź świńskiego) oraz wody pochodzącej z mycia stanowisk i pojenia. Powstaje ona w wyniku stosowania bezściółkowych systemów chowu zwierząt. Zgodnie z danymi udostępnionymi przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, w Polsce, w procesie fermentacji metanowej, wykorzystywane jest rocznie ponad 800 tys. ton tego surowca.

W instalacjach biogazowych, powstających głównie przy gospodarstwach wyspecjalizowanych w hodowli bydła lub trzody chlewnej, gnojowica stanowi dobrej jakości materiał rozcieńczający wsad (składający się głównie z materiałów roślinnych).

To tylko fragment artykułu. Cały przeczytasz w Magazynie Biomasa. W internecie za darmo:

Inne wydania Magazynu Biomasa znajdziesz tutaj. Dlatego kliknij i czytaj!

Tekst: Kamil Kozłowski, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu/Biowatt
Zdjęcie: pixabay.com
Newsletter

Newsletter

Bądź na bieżąco z branżą OZE