Na transformację ciepłownictwa przeznaczonych jest 19 mld zł – w programach już funkcjonujących oraz kolejnych np. „OZE dla ciepłownictwa”, które mają zostać wkrótce uruchomione. Samorządy mają stawiać na lokalnie dostępne nośniki energii, w tym biomasę.
O wyzwaniach dla polskiego ciepłownictwa dyskutowano podczas spotkania minister klimatu i środowiska Pauliny Hennig-Kloski z przedstawicielami Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie, które odbyło się w ostatnich dniach grudnia 2023 roku w Gnieźnie.
– Ponad 15 milionów Polaków zamieszkuje w budynkach przyłączonych do sieci ciepłowniczych. Mamy świadomość ogromu pracy, która będzie potrzebna w najbliższych latach w zakresie transformacji systemu ciepłowniczego. Są to działania szczególnie istotne, gdyż będą świadczyć o cenie i jakości ciepła, jakie mieszkańcy Polski będą otrzymywać do swoich domów – mówiła minister Paulina Hennig-Kloska.
Jak do tej pory to najważniejsze wydarzenie sektora ciepłowniczego, podczas którego omawiano kierunki jego modernizacji w polityce energetycznej nowej opcji rządzącej.
Dla ciepłownictwa priorytetem jest obecnie wprowadzenie dokumentu „Strategia dla ciepłownictwa do 2030 roku z perspektywą do 2040 roku”, którego planowany termin przyjęcia minął kilka tygodni temu.
„Strategia dla ciepłownictwa” realizuje cele przedstawione przez Projekt Polityki Energetycznej Polski 2040 (PEP 2040) oraz Krajowy Plan na rzecz Energii i Klimatu (KPEiK). Dokument przypomina o podziale ciepłownictwa na dwa podsektory – ciepło systemowe i obszar regulowany przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (zawiera przedsiębiorstwa produkujące i dostarczające ciepło na potrzeby innych podmiotów) oraz ciepłownictwo niesystemowe (pozostałe podmioty i indywidualne źródła ciepła w domach). Oba podsektory bazują na węglu, a w sektorze ciepłownictwa niesystemowego dużą rolę odgrywa także drewno.
Podsektor ciepła systemowego boryka się z wciąż rosnącymi kosztami wynikającymi nie tylko z użytkowania drogich paliw kopalnych, ale także ze wzrostu cen uprawnień do emisji dwutlenku węgla oraz braku efektywności systemów (wg definicji Dyrektywy 2012/27/EU). O efektywności systemu możemy bowiem mówić jedynie w przypadku 10% przedsiębiorstw ciepłowniczych w Polsce.
„Strategia dla ciepłownictwa do 2030 roku z perspektywą do 2040 roku” to dokument, który charakteryzuje obecną sytuację sektora, wyznacza cele zgodne z dokumentami strategicznymi, a następnie wskazuje metody ich realizacji.
Zawarte w projekcie propozycje rozwiązań to:
Transformacja miksu paliwowego w kierunku odnawialnych źródeł energii wspieranych gazem ziemnym. Poza obniżeniem emisji gazów cieplarnianych konieczne jest zredukowanie ilości zanieczyszczeń powietrza generowanych przede wszystkim przez indywidualne paleniska opalane niskiej jakości paliwami stałymi.
Zmiana środowiska regulacyjnego ciepłownictwa systemowego – przede wszystkim urealnione powinny zostać taryfy. Sytuacja finansowa spółek sektora jest uzależniona od ustalanych przez Prezesa URE stawek, a w ciągu ostatnich kilku lat kondycja finansowa sektora się pogarsza. Konieczne jest dostosowanie taryf do realiów ciepłownictwa systemowego poprzez standaryzację i uproszczenie procedur oraz zawarcie mechanizmów zachęcających do inwestowania.
To tylko fragment artykułu. Cały przeczytasz w Magazynie Biomasa. Sprawdź poniżej:
Tekst: Beata Klimczak
Zdjęcie: pixabay.com
Newsletter
Bądź na bieżąco z branżą OZE
