Wyzwania związane z gospodarowaniem bioodpadami stają się jednym z kluczowych zagadnień dla wielu gmin w Polsce. Cele związane z gospodarką o obiegu zamkniętym oraz rosnące koszty zagospodarowania odpadów wymagają od samorządów świadomego wyboru ścieżki ich przetwarzania.
Niewłaściwe dopasowanie instalacji do lokalnych uwarunkowań prowadzi nie tylko do nadmiernych kosztów, ale także do problemów eksploatacyjnych. Dlatego decyzja o wdrożeniu odpowiedniego modelu powinna być poprzedzona analizą kilku zasadniczych czynników. W niniejszym artykule pokrótce przedstawimy najważniejsze z nich.
WIELKOŚĆ GMINY I SKALA STRUMIENIA ODPADÓW
Podstawowym kryterium wyboru technologii jest przede wszystkim ilość wytwarzanych bioodpadów. W gminach małych i średnich, gdzie roczny strumień wynosi kilka tysięcy ton, efektywne mogą być kompaktowe i proste eksploatacyjnie instalacje kompostowania lub mikroinstalacje suchej fermentacji, które nie wymagają dużych nakładów inwestycyjnych ani skomplikowanej obsługi. W większych gminach, wytwarzających kilkanaście lub kilkadziesiąt tysięcy ton bioodpadów rocznie, uzasadnione staje się wdrażanie instalacji o większej skali – np. dedykowanej instalacji fermentacji suchej lub mokrej fermentacji z możliwością kofermentacji osadów ściekowych.
Alternatywą w tym przypadku może być realizacja dedykowanych instalacji kompostowania – szczególnie, gdy główny strumień bioodpadów stanowią odpady zielone.
SYSTEM ZBIÓRKI BIOODPADÓW W POLSCE
Oprócz wielkości gminy, która wpływa na wielkość strumienia bioodpadów, w polskich realiach istotne znaczenie ma również sposób zbiórki bioodpadów. Wyróżniamy następujące systemy:
- System jednopojemnikowy (odpady kuchenne i zielone razem) wymaga instalacji o dużej tolerancji na zróżnicowany skład wsadu. W tym przypadku najczęściej zastosowanie znajdują kompostownie lub instalacje fermentacji suchej, które radzą sobie z różnorodnym materiałem, choć wiąże się to z większą potrzebą kontroli jakości.
- Oddzielna zbiórka odpadów kuchennych i zielonych pozwala na optymalne dopasowanie technologii: odpady kuchenne trafiają do fermentacji np. w technologii mokrej (gdzie stanowią efektywne źródło biogazu), a odpady zielone – do kompostowania, szczególnie jako materiał strukturalny.
- Zbiórka w workach to sposób coraz rzadziej stosowany, jednak nadal praktykowany w mniejszych gminach. Generuje dodatkowe wyzwania, ponieważ worki często zawierają domieszki tworzyw sztucznych. Wymaga to instalacji wyposażonych w dodatkowe urządzenia w postaci rozrywarek worków. Należy również podkreślić, że w tym przypadku usunięcie worków (tworzyw sztucznych) stanowi dodatkowe wyzwanie, ponieważ nie sprawdzą się tutaj typowe separatory optyczne lub mechaniczne, ze względu na dodatkowe zanieczyszczenie tworzywa mokrą frakcją bioodpadów.
RODZAJ ZABUDOWY I CHARAKTERYSTYKA MIESZKAŃCÓW
Kolejnym czynnikiem wpływającym na wybór technologii przetwarzania bioodpadów może być struktura zabudowy na danym obszarze.
Cały artykuł przeczytasz w magazynie „Zielona Gmina”:
Tekst: dr inż. Kamil Kozłowski, Biogas Technology Sp. z o.o.
Zdjęcie: Lech Bojarski
Newsletter
Bądź na bieżąco z branżą OZE
