W Wielkiej Brytanii funkcjonuje około 660 biogazowni o łącznej mocy 955 MWe, w tym 103 biometanownie. Szacuje się, że całkowity potencjał produkcji biometanu to ponad 4 mld m3/rok, co powoduje, że rynek ten zajmuje czwarte co do wielkości miejsce w Europie, zaraz za Niemcami, Francją i Włochami. Biometan zasila głównie transport i sieci gazownicze.
Z uwagi na przepisy, które regulują, że nie więcej niż 50% wykorzystywanego surowca mogą stanowić rośliny energetyczne, produkcja biometanu głównie oparta jest o materiały odpadowe z różnych gałęzi przemysłu, przy czym najczęściej przerabiane są ścieki, osady ściekowe oraz bioodpady komunalne. Część z produkcji tego rynku trafia do sektora transportowego. Dostępnych jest 35 działających stacji do tankowania bioCNG, których znaczna część przeznaczona jest na użytek komercyjny.
Firma CNG Fuels, która posiada 9 stacji i jest jednym z czołowych graczy na rynku biopaliw w Wielkiej Brytanii, w najbliższym roku planuje rozbudowanie swojej oferty o kolejne 20 obiektów.
Pomimo że z roku na rok zwiększa się wykorzystanie biometanu na cele transportowe, częściej stosowanym rozwiązaniem jest bezpośrednie wtłaczanie do sieci gazowniczej. Spowodowane jest to faktem, że sektor energetyczny Wielkiej Brytanii, zwłaszcza ciepłowniczy, w dużej mierze oparty jest o gaz ziemny, który zgodnie z polityką klimatyczną należy zastąpić innym, niekopalnym paliwem. Z uwagi na potencjał substratowy oraz szerokie możliwości wykorzystania biometanu, rząd brytyjski od lat wspiera i inwestuje w rozwój tego sektora.
Jak podkreśla dyrektor generalny Stowarzyszenia na rzecz fermentacji beztlenowej i zasobów biologicznych (ADBA) Charlotte Morton ,,w pełni wykorzystany potencjał biometanu mógłby pomóc zredukować do 2030 roku emisję gazów cieplarnianych o 6%, zapewniając przy tym ciepło dla 6,4 mln domów, tworząc dziesiątki tysięcy miejsc pracy oraz zwiększając bezpieczeństwo produkcji energii i żywności”. A Chris Huhne, który również blisko związany jest z ADBA zaznacza, że ,,biogaz powinien być odpowiedzą na rosyjski kryzys gazowy, ponieważ generując przychody dla Skarbu Państwa ostatecznie powoduje zmniejszenie rachunków konsumentów”.
Systemy wsparcia
Wspomniane inwestycje w rozwój tego sektora dotyczą przede wszystkim systemów wsparcia, które na przestrzeni ostatnich lat okazały się na tyle skuteczne, że warto poświęcić im kilka zdań. Dodatkowo poznanie funkcjonowania zagranicznych rynków biometanu pozwala zaobserwować niektóre mechanizmy w szerszej perspektywie i być może część z nich wprowadzić na nasze podwórko.
Poza obecną sytuacją geopolityczną, transformację energetyczną Wielkiej Brytanii determinuje konieczność osiągnięcia zerowej emisji netto do 2050 roku. Jak wielokrotnie wspominano na łamach „Magazynu Biomasa” oraz „Rynku biogazu i biometanu” – kluczowe w przyśpieszeniu wdrażania zielonych technologii jest stabilne otoczenie prawne oraz odpowiednio dobrane krajowe systemy wsparcia. Stosunkowo dobrze rozwinięty rynek biogazu i biometanu został w dużej mierze zapoczątkowany przez rządowy program Non-domestic Renewable Heat Incentive, który obwiązywał w latach 2009-2021. W ramach systemu, przedsiębiorstwa czy organizacje, za każdą wyprodukowaną 1 kWh ciepła ze źródeł odnawialnych dostawały rządową dopłatę.
Z uwagi, że program dedykowany był między innymi dla pomp ciepła, kotłów na biomasę czy biogazowni, dopłaty różniły się w zależności od wyboru technologii oraz różnych efektywności w redukcji emisji dwutlenku węgla.
BIOGAZ W POLSCE – POBIERZ ZA DARMO NASZ RAPORT!
Nabór do programu został wstrzymany 31 marca 2021 roku, jednak wszyscy beneficjenci, którzy zakwalifikowali się przed tą datą, nadal otrzymują dopłaty, zgodnie z okresem dofinansowania – 15 lat. Program od początku ogłoszenia cieszył się dużym powodzeniem, o czym świadczy ilość odnawialnej energii wyprodukowanej w jego ramach – ponad 52,417 GWh5. Z uwagi na fakt, że znacząca jej część pochodziła z biogazu i biometanu postanowiono jeszcze bardziej skupić się na tych źródłach energii i w zastępstwie za Non-domestic Renewable Heat Incentive wprowadzić obecnie obowiązujący the Green Gas Support Scheme (GGSS).
Przewiduje on dopłaty wyłącznie dla nowych zakładów biometanowych, a ich wartość stricte powiązana jest z ilością energii jaką wytwarzają. Przykładowo instalacje poniżej 60 000 MWh mogą liczyć na dopłatę w postaci 5.51 pensa do każdej wyprodukowanej kWh, biometanownie poniżej 100 000 MWh – 3.53p/kWh, a takie powyżej 100 000 MWh – 1.56 p/kWh.
To tylko fragment artykułu. Całym przeczytasz w Magazynie Biomasa. W internecie za darmo:
Inne wydania Magazynu Biomasa znajdziesz tutaj. Dlatego kliknij i czytaj!
Zdjęcie: Shutterstock
Newsletter
Bądź na bieżąco z branżą OZE
