Ułatwienia dotyczą:

• konstrukcji,
• rozplanowania
• i wyposażenia pomieszczeń rzeźni rolniczych
• i stanowią krajowe środki dostosowujące do przepisów unijnych.

Na przykład:

• liczby pomieszczeń w rzeźni rolniczej
• i czynności, jakie mogą być wykonywane w tych pomieszczeniach (rzeźnia rolnicza będzie mogła składać się z co najmniej jednego pomieszczenia),
• sposobu i miejsca przechowywania mięsa pakowanego i niepakowanego,
• szatni lub miejsc zmiany odzieży i obuwia dla pracowników rzeźni,
• systemu urządzeń do odkażania narzędzi.

W rzeźniach tego typu rolnicy będą mogli poddawać ubojowi zwierzęta z własnego gospodarstwa, jak również zwierzęta innych podmiotów utrzymywane w gospodarstwach położonych w tym samym powiecie lub w powiatach sąsiednich.

Możliwy jest też rozbiór mięsa ze zwierząt ubitych w tych rzeźniach.

Rzeźnie obowiązywać będą limity dzienne zwierząt poddawanych ubojowi. Limity będą mogły być podwyższone pod pewnymi warunkami i za zgodą powiatowego lekarza weterynarii.

Podmioty prowadzące rzeźnie rolnicze, poza wymogami ww. rozporządzenia, będą zobowiązane do spełnienia pozostałych wymagań określonych dla rzeźni w innych przepisach prawa krajowego lub unijnego, dotyczących, np. kryteriów mikrobiologicznych dla mięsa, łańcucha chłodniczego, czy kwalifikacji osób dokonujących uboju.

Wprowadzenie uproszczonych rozwiązań dla rzeźni rolniczych ma na celu wsparcie rolników utrzymujących zwierzęta w swoich gospodarstwach i zainteresowanych rozwojem działalności, w celu wprowadzenia pozyskanego mięsa na rynek na małą skalę, np. w ramach rolniczego handlu detalicznego, czy też działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej.