Po kilku latach konsultacji, w październiku 2022 roku sfinalizowana została rewizja standardu EN plus®. Nowa struktura dokumentacji, przedstawia kluczowe zmiany w wymaganiach i procedurach na każdym poziomie procesu certyfikacji, a nowy program certyfikacji wyjaśnia prawa i obowiązki uczestników łańcucha, a więc producentów, firm handlowych oraz dostawców usług, jak również organu zarządzającego EN plus® oraz ustanawia wewnętrzną i zewnętrzną komunikację między nimi. Nowelizacje weszły w życie 1 stycznia 2023 r.
Nowa struktura dokumentów
Standardy ENplus® (ENplus® ST) to dokumenty określające wymagania dla wszystkich kluczowych uczestników łańcucha dostaw w zakresie certyfikacji. Dokumenty Proceduralne ENplus® (ENplus® PD) to dokumenty określające procedury European Pellet Council (EPC), a więc Europejskiej Rady Pelletu i ENplus® w zakresie rozwoju i zarządzania systemem, natomiast dokumenty wytyczne (ENplus® GD) dostarczają dokładnych informacji/interpretacji określonych specyficznych wymagań, takich jak tłumaczenia dotyczące przechowywania i projektowania worków na pellet drzewny.
Standardy ENplus® składają się zatem z trzech grup dokumentów:
- ENplus® ST 1001 – ENplus® pellet drzewny – Wymagania dla posiadaczy certyfikatu
- ENplus® ST 1002 – Wymagania dla jednostek certyfikujących i testujących obsługujących certyfikację ENplus®
- ENplus® ST 1003 – Wytyczne dla użytkowników logotypów ENplus®
Kluczowe zmiany dotyczące certyfikowanych firm i wymagań dla pelletu drzewnego
> Zakres
Zakres wymagań ENplus® koncentruje się teraz wyłącznie na jakości pelletu i wyklucza aspekty związane ze zrównoważonym rozwojem i obliczeniami emisji gazów cieplarnianych, te wymagania pozostają w obszarze wymagań określonych Dyrektywami REDII czy EU ETS.
> Definicje
Wraz z rewizją zmieniono kilka definicji. Na przykład opakowania typu „big bag” są obecnie uważane jako pellet luzem (niezależnie od tego, czy są zapieczętowane, czy też nie), a zatem w tej opcji będą miały zastosowanie wymagania dotyczące sprzedaży pelletów drzewnych luzem, a nie jak dotychczas pelletu drzewnego w opakowaniach jednostkowych.
Definicje tzw. „part load”, czyli częściowego załadunku do użytkownika końcowego czy tzw. „full load” czyli pełnego załadunku do użytkownika końcowego zostały zmienione na tzw. „dostawy na małą skalę” i „dostawy na dużą skalę”, przy czym jedynym kryterium jest wielkość ładunku dostawy, gdzie ładunki do 20 t cysterną tzw. „multi-drop” stanowią dostawy na małą skalę. Środki transportu realizujące dostawy na tzw. „małą skalę” oraz technologia, każdorazowo będą musiały być zatwierdzone przez Zarząd ENplus®. Zmiana definicji obejmuje również tzw. „affiliated companies”.
Firmy zrzeszone wg nowego wydania standardu stają się tzw. „multisite companies”, a więc firmami wielooddziałowymi, czyli firmami posiadającymi sieć oddziałów, które mogą być teraz objęte jednym certyfikatem. Firma wielooddziałowa może być pojedynczą firmą z wieloma zakładami produkcyjnymi lub handlowymi, samochodami dostawczymi, magazynami i/lub biurami sprzedaży, które są częścią jednego podmiotu prawnego lub są odrębnymi podmiotami prawnymi, ale z kontrolą zarządczą sprawowaną przez podmiot prawny producenta/firmy handlowej stanowiących centralę. Z wyjątkiem producentów i firm zlokalizowanych w Niemczech, dozwolona jest również certyfikacja wielozakładowa firmy w wielu krajach. Wprowadzono również nową technologię dla firm obsługujących automaty vendingowe. To oczywiście tylko część ze zmienionych definicji w nowej wersji standardu ENplus®.
To tylko fragment artykułu. Całym przeczytasz w Magazynie Biomasa. W internecie za darmo:
Inne wydania Magazynu Biomasa znajdziesz tutaj. Dlatego kliknij i czytaj!
Tekst: Agnieszka Kędziora-Urbanowicz, Wiceprezes Polskiej Rady Pelletu, Audytor ENplus®/ DINplus/ KZR SURE/ SNS
Zdjęcie: Shutterstock
Newsletter
Bądź na bieżąco z branżą OZE
