Jak zarządzać biogazownią i substratami? Sprawdź, co na ten temat sądzą nasi eksperci: Krzysztof Jurkiewicz, Kierownik Rynku Biogas System S.A. oraz Anna Pudełko, Dyrektor ds. Rozwoju Bioodpady.pl.
Krzysztof Jurkiewicz
Kierownik Rynku Biogas System S.A.

Jednym z częstych błędów w zarządzaniu odpadami w biogazowni rolniczej jest ich niewłaściwe składowanie, co może prowadzić do utraty wartości energetycznej biomasy oraz emisji nieprzyjemnych zapachów. Kluczowe jest odpowiednie zabezpieczenie i przechowywanie odpadów w warunkach minimalizujących straty. Kolejnym błędem jest stosowanie substratów zawierających zanieczyszczenia. Najczęściej są to piasek, kamienie, sznurki lub elementy stalowe. Mogą one uszkadzać lub blokować elementy ruchome biogazowni, takie jak macerator, pompa czy mieszadło.
Niebezpieczne są także substancje mogące zahamować proces fermentacji, np. środki dezynfekujące, chemikalia, środki ochrony roślin, antybiotyki i metale ciężkie. Dlatego przed dodaniem nowego substratu do biogazowni warto przeprowadzić jego analizę wydajności i jakości.
Przetwarzanie odpadów w biogazowni wiąże się również z obowiązkiem spełnienia wymogów formalno-prawnych, m.in. wdrożenia procedur zgodnych z BDO lub stosowania przepisów weterynaryjnych dotyczących odpadów kategorii 2 lub 3. Współpraca z doświadczonymi firmami może pomóc w uniknięciu błędów i zapewnić bezpieczną i efektywną pracę biogazowni.
Anna Pudełko
Dyrektor ds. Rozwoju Bioodpady.pl

W działalności biogazowni rolniczych można wyróżnić dwa główne obszary, w których najczęściej dochodzi do nieprawidłowości związanych z zagospodarowaniem w nich odpadów biodegradowalnych. Są to z jednej strony aspekty technologiczne, a z drugiej formalnoprawne regulacje dotyczące głównie dalszego postępowania z pofermentem. W odniesieniu do praktyki eksploatacyjnej biogazowni często dochodzi do błędów wynikających z nieprawidłowego doboru substratów, co wynika zazwyczaj z niedostatecznej wiedzy na temat procesów biotechnologicznych zachodzących w komorach fermentacyjnych.
Aby zapewnić stabilność procesu metanogenezy, niezbędne jest odpowiednie zbilansowanie składu substratów, ze szczególnym uwzględnieniem: stosunku węgla do azotu, fosforu i siarki, pH, obciążenia komory fermentacyjnej suchą masą organiczną oraz obecności inhibitorów procesu fermentacji – takich jak sód, potas, amoniak, siarka, fenole czy ciężkie metale. Z kolei częstym błędem formalnoprawnym jest przyjmowanie odpadów niewskazanych w katalogu substratów rolniczych objętych tzw. specustawą biogazową, a następnie traktowanie pofermentu z nich powstałego jako produktu objętego ułatwieniami specustawy.
W takich przypadkach nie można powoływać się na uproszczony tryb zagospodarowania, a poferment należy potraktować jako odpad wymagający przekazania do odzysku w procesie R10. Drugą możliwością w tym przypadku jest uzyskanie decyzji administracyjnej pozwalającej na wprowadzenie pofermentu do obrotu jako produkt – nawóz organiczny lub środek poprawiający właściwości gleby.
Chcesz wiedzieć więcej? Pobierz Akademię Inwestora Biogazowego!

Akademia Inwestora Biogazowego
Wyślij na adres email:
Zdjęcie: Shutterstock