Bezpieczeństwo energetyczne Europy oraz przeciwdziałanie zmianom klimatu to obecnie jedne z najważniejszych czynników, które determinują transformację energetyczną w wersji beta.

Podkreślając rolę procesu zmian gospodarczych, fundamentalnym kierunkiem transformacji jest teraz uniezależnienie Unii Europejskiej od kopalnych źródeł energii. Głównie przez ograniczenie udziału dominującego dostawcy surowców energetycznych – Rosji. Komplementarnie z dywersyfikacją dostaw, UE aktywnie promuje przekształcenie Europy w społeczeństwo wykorzystujące technologie niskoemisyjne. I aktualizuje przepisy, aby ułatwić niezbędne inwestycje prywatne i publiczne w trakcie przechodzenia na czystą energię rodzimego, unijnego pochodzenia.

W kontekście dążenia do realizacji nowych ambitnych celów oraz tych związanych z redukcją emisji gazów cieplarnianych, coraz większe znaczenie odgrywa i będzie odgrywać wykorzystanie biometanu. Komisja Europejska w komunikacie z marca br. przedstawiła plany dotyczące zwiększenia produkcji biometanu do 2030 r. Mowa o zwiększeniu do 35 mld m3 rocznie, co stanowi równowartość 10% dzisiejszego zużycia gazu ziemnego w całej UE. Już słynna Deklaracja Wersalska przyjęta 11 marca 2022 r. wskazuje na kluczową rolę biogazu.

Bezpieczeństwo energetyczne Europy

Ciągłe, dynamiczne zmiany w branży biometanu, prowadzą wprost do próby dostosowania pakietu gazowego. Takiego, który zawiera wspólnotowe regulacje rynku energii do krótko– i długoterminowego wykorzystania biometanu i jego rosnącej funkcji jako gazu odnawialnego. Jednym z głównych obszarów działań prawodawcy unijnego jest teraz jasne zdefiniowanie biometanu jako samodzielnego paliwa. Dla zapewnienia przejrzystości w odniesieniu do jego roli. Gaz ziemny i biometan są powszechnie uważane za różne kategorie paliw. I ten fakt powinien mieć swoje odzwierciedlenie w prawodawstwie unijnym – w konsekwencji – krajowym.

Następnym istotnym elementem regulacyjnej układanki biometanowej jest wyznaczenie ambitniejszego celu UE w zakresie zmniejszenia intensywności emisji gazów cieplarnianych w dostawach gazu, co przyspieszy wykorzystanie gazów ze źródeł odnawialnych. Cel ten powinien obejmować nie tylko gaz ziemny, ale i wodór oraz biometan, zarówno w postaci gazowej, jak i ciekłej, również w przypadku, gdy gazy te są zużywane jako surowiec w procesach przemysłowych czy rafineryjnych. Biometan zyska wówczas ogromną przewagę konkurencyjną i dodatkowy impuls do rozwoju.

To tylko fragment artykułu. Cały przeczytasz w Magazynie Biomasa. W internecie za darmo:

Inne wydania Magazynu Biomasa znajdziesz tutaj. Dlatego kliknij i czytaj!

Tekst: Michał Tarka, Natalia Narloch

Zdjęcie: pixabay.com

Facebook

Twitter

This post is also available in: