Polska odpowiada za 9% europejskiej produkcji wapna. Jej pozycja może osłabnąć, jeżeli nie zostaną wdrożone działania mające na celu obniżenie emisji z tego sektora.
Podczas 2. Kongresu carbon capture Rafał Żarczyński ze Stowarzyszenia Przemysłu Wapienniczego przedstawił Strategię CCS dla polskiej branży wapienniczej.
Proces technologiczny głównym wyzwaniem
– Wapno to niezbędny element codziennego życia i składnik wielu procesów przemysłowych. Polski przemysł wapienniczy jest istotnym graczem na rynku europejskim, niestety na 1 tona wyprodukowanego pana przypada 1 tona emitowanego dwutlenku węgla – mówi Rafał Żarczyński.
Polski przemysł wapienniczy jest istotnym graczem na rynku europejskim. W samym 2022 r. Polska wyprodukowała 1,6 mln t wapna. Tej produkcji w znaczącym stopniu towarzyszy także emisja CO2. Na 1 tonę wyprodukowanego wapna przypada około 1 tony wyemitowanego dwutlenku węgla, która w większości wynika z emisji procesowej i tym samym jest niemożliwa do uniknięcia.
Pierwszy raport „Carbon capture w Polsce” już dostępny!
W procesie wytwarzania wapna około 30% emisji CO2 ma związek z rodzajem paliwa wykorzystanego do zapewnienia odpowiedniej temperatury do procesu wypału. W tym przypadku zmiana źródła energii w zupełności wystarczy, by przybliżyć się do celów dekarbonizacji. Większość – bo pozostałe 70% emisji – to uboczny efekt reakcji rozkładu kamienia wapiennego. Jedyną metodą redukcji dwutlenku węgla z tego procesu chemicznego jest technologia wychwytu, składowania i utylizacji dwutlenku węgla (CCUS).
Strategia CCS dla podtrzymania konkurencyjności
Głównym celem polskiego przemysłu wapienniczego jest osiągnięcie ujemnych emisji CO2 do końca 2050 r. Pierwszy kamień milowy na tej drodze wyznaczono na 2030 r., wtedy emisje mają być o 20% niższe względem ich poziomu z 2019 r.
Cele dekarbonizacji mają zostać osiągnięte poprzez unowocześnienie stosowanych technologii oraz przechodzenie na paliwa alternatywne – prelegent zaznaczył, że to właśnie biomasa jest najbardziej obiecującą opcją dla branży wapienniczej . Głównym narzędziem do osiągniecia zakładanych efektów ma być jednak, wcześniej wspomniana technologia CCS. Prelegent nawiązał również do właściwości produktów wapienniczych, które pochłaniają dwutlenek węgla w fazie ich użytkowania w procesie zwanym karbonatyzacją wapna. Dzięki tym właściwościom pojawia się szansa na uzyskanie ujemnych emisji.
Czytaj też: Następny krok carbon capture? Termiczne przetwarzanie odpadów
Wsparcia merytorycznego i technologicznego branży wapienniczej udziela Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie. Badacze opracowali studium wykonalności zintegrowanego układu wychwytu, transportu i składowania dwutlenku węgla dla branży wapienniczej. Przeanalizowali trzy warianty wychwytu CO2 z procesu: absorpcję aminową, separację kriogeniczną oraz technologię spalania tlenowego. Studium zawiera także ocenę ekonomicznej opłacalności oraz propozycję rozwiązań w zakresie transportu i magazynowania CO2 na lądzie.
– Technologia kriogeniczna wymaga najwięcej energii, co w obecnych warunkach ekonomicznych przekłada się na wysokie nakłady inwestycyjne oraz koszty operacyjne. W przypadku technologii spalania tlenowego wskaźniki energetyczne dla modułu wychwytu są najniższe. Jednak wybór tej technologii wiążę się z zapotrzebowaniem na spore ilości tlenu do procesu wypału, a także z koniecznością budowy nowego pieca w technologii spalania tlenowego lub z modernizacją obecnej infrastruktury – wyjaśnia Rafał Żarczyński.
Ekspert wskazuje, że nawet 1,8 mln t dwutlenku węgla może być wychwycone rocznie z przemysłu wapienniczego, dzięki zastosowaniu technologii CCS, a wychwyt CO2 pochodzącego z paliw alternatywnych, jak np. certyfikowana biomasa, może w przyszłości pozwolić na uzyskanie ujemnych emisji. Wspomina jednak o licznych barierach technologicznych i finansowych jakie nadal stoją na drodze do realizacji tego typu inwestycji, zwracając uwagę na potrzebę współpracy międzysektorowej oraz podjęcia konkretnych działań przez decydentów na poziomie krajowym.
Newsletter
Bądź na bieżąco z branżą OZE
