Wytwórcom energii z OZE nie trzeba dziś tłumaczyć, czym są klastry energii. Te lokalne sieci podmiotów współpracujących w zakresie wytwarzania i równoważenia zapotrzebowania, dystrybucji lub obrotu energią z OZE (bądź z innych źródeł lub paliw).
Tekst: Nastazja Lisek, radca prawny, Kancelaria Prawna Piszcz i Wspólnicy
Zdjęcie: pixabay.com
Wynika to stąd, że klastry są stosunkowo niesformalizowaną platformą wymiany wiedzy, doświadczeń i technologii między podmiotami z sektora gospodarki, nauki i służby publicznej.
Współpracujący w ramach klastrów energii wytwórcy energii z OZE, jednostki naukowe, jednostki samorządu terytorialnego i (inni) członkowie lokalnych społeczności osiągają z takiej wymiany wymierne korzyści, ucząc się od siebie nawzajem, promując się i wspólnie rozwijając inicjatywy społeczne oraz biznesowe – w tym projekty inwestycyjne.
Dobra organizacja – klucz do sukcesu
Kluczem do sukcesu inicjatywy klastrowej jest między innymi dobra organizacja. Dotyczy to zarówno współpracy między członkami klastra, jak i samego koordynatora, czyli siły napędowej w klastrze i jego reprezentanta. Podstawą wspomnianej dobrej organizacji są odpowiednio sporządzone dokumenty „założycielskie” klastra i koordynatora.
Niektóre problemy trudno przewidzieć z góry
Najlepiej byłoby, żeby dokumenty organizacyjne w klastrze były napisane dobrze od początku.
Niestety, nie zawsze tak jest. Wynika to między innymi z bezrefleksyjnego kopiowania dokumentów z innych klastrów – bez wyważenia, że każdy z nich ma inną specyfikę, innych członków, różne uwarunkowania lokalne i odmienną strategię. Jak pokazuje praktyka, dokumenty organizacyjne danego klastra powinny być natomiast „szyte na miarę”.
Z drugiej strony, niektóre szczegółowe kwestie organizacyjne trudno przewidzieć z góry – występują dopiero po pewnym czasie od podpisania umowy klastra.
Audyty organizacyjne w klastrach
Z przedstawionych powodów – szczególnie po pewnym czasie od założenia klastra – warto w klastrze przeprowadzić audyt organizacyjny.
Chodzi tu o analizę:
- porozumienia klastrowego, które jest podstawą współpracy w ramach klastra,
- regulaminów i innych podobnych dokumentów,
- składu osobowego i dotychczasowych doświadczeń, w tym zakłóceń we współpracy, które pojawiały się w przeszłości.
Taka analiza pozwoli ustalić, jakie kwestie są organizacyjnymi „kulami u nogi” w klastrze energii.
Czego unikać w porozumieniach klastrowych
Praktyka pokazuje, że błędy i niedociągnięcia w porozumieniach klastrowych są bardzo zróżnicowane.
Poniżej kilka przykładów:
• nadmiernie sformalizowane procedury podejmowania decyzji – jak uzależnienie określonych rozstrzygnięć (także w mniej istotnych sprawach) od zachowania skomplikowanego trybu np. wniosku koordynatora, pozytywnego zaopiniowania tego wniosku przez grupę kluczowych członków klastra, a następnie podjęcia uchwały przez wszystkich członków klastra w ramach zwołanego z odpowiednim wyprzedzeniem czasowym „zebrania” członków (różnie nazywanego w dokumentach);
• luki kompetencyjne – wynikające ze wskazania w porozumieniu klastrowym zadań do wykonania, ale bez podania, kto te zadania miałby realizować, co w praktyce prowadzi do tego, że poszczególnych zadań nie realizuje żaden członek klastra albo próbuje je realizować kilku członków jednocześnie;
• niedostateczne uregulowanie innych istotnych kwestii, np. związanych z pozbawieniem członkostwa klastrze, zapewnieniem zaplecza biurowego dla inicjatywy klastrowej i jego finansowania czy też zmianą porozumienia klastrowego.
Czasami okazuje się, że w porozumieniu klastrowym wskazano jako podstawę utraty członkostwa w klastrze nieopłacenie składek członkowskich za dany okres, a nie zastrzeżono, że taką podstawą może być też uporczywe blokowanie podejmowania decyzji w klastrze i działanie na szkodę innych członków. Co oczywiste, ta ostatnia sytuacja jest dużo bardziej problematyczna niż brak wpłaty składek. W takim przypadku pozostaje zatem poszukiwanie dostępnych rozwiązań na gruncie Kodeksu cywilnego.
To tylko fragment artykułu. Cały przeczytasz tutaj:
Newsletter
Bądź na bieżąco z branżą OZE
