Indie to największe państwo na świecie pod względem liczby mieszkańców oraz siódme pod względem wielkości powierzchni. Jego władze zdają sobie sprawę z konieczności zielonej transformacji i deklarują ukończyć ją do 2070 r. Jednym ze sposobów na to ma stać się zeroemisyjność sektora związanego z obróbką metali.
Ucieczka w stronę biomasy
Węgiel i koks to główne paliwa, jakie napędzają indyjski przemysł metalurgiczny, ale już niedługo może się to zmienić. Zmniejszenie emisji z tego sektora nie jest proste. Przede wszystkim ze względu na brak dojrzałych zeroemisyjnych technologii, stosunkowo młody wiek zakładów z tego sektora oraz wciąż rosnące zapotrzebowanie. Wobec tego poszukiwane są rozwiązania, które można wdrożyć tu i teraz, nie czekając na ich dalszy rozwój technologii i nie opierając się na niewiadomych.
W tej perspektywie obiecująca wydaje się alternatywa dla paliw kopalnych w postaci biomasy. Można ją wykorzystać na wielu etapach produkcji i z jej użyciem zastąpić węgiel oraz koks. Głównie transformacja miałaby się oprzeć na pirolizie biomasy do postaci biowęgla.
Czytaj też: Chiny mają powody, by celować w OZE
Obecnie Indie produkują 750 mln t biomasy rocznie. Według stanu na sierpień 2022 r. mniej niż 3% zainstalowanej mocy wytwarzania energii elektrycznej w Indiach pochodzi z projektów związanych z energią z biomasy, kogeneracją i przetwarzaniem odpadów na energię. Okazuje się więc, że pomimo dużej dostępności, potencjał nie jest w pełni wykorzystywany. Ato nie koniec możliwości, bo jako efektywne źródło biopaliw oceniany jest bambus, którego potencjał uprawy szacuje się nawet na 14 mln ha. To roślina cechująca się szybkim wzrostem, obfitym plonowaniem i odpornością na zanieczyszczenia.
Koncepcja ministerstwa stali
Stworzenie warunków dla wdrożenia nowych technologii dla hutnictwa wiąże się z wieloma wyzwaniami. Rząd Indii planując zwiększenie zużycia biopaliw i dekarbonizację sektora stalowego, musiał stworzyć odpowiednią strategię. Wobec tego zaplanowano szereg zmian, które umożliwią takie działanie:
Czytaj też: Doświadczenia i perspektywy transformacji ekologicznej
- Zarządzanie biomasą (odpadami): Konieczne jest ustanowienie niezawodnego łańcucha dostaw biomasy, obejmującego jej odbiór, transport i przetwarzanie.
- Platformy handlu biomasą: Zostaną opracowane formalne platformy handlu zarówno biomasą surową, jak i przetworzoną, co pozwoli na powstanie przejrzystych mechanizmów cenowych.
- Współpraca między przemysłem a środowiskiem akademickim: Ma to kluczowe znaczenie dla postępu badań i rozwoju, a kooperacja powinna obejmować także zagraniczne instytuty badawcze.
- Wsparcie finansowe: Rozszerzanie programów, takich jak mechanizm częściowego podziału ryzyka na rzecz efektywności energetycznej (PRSF), może poprawić dostęp do finansowania projektów dotyczących biopaliw.
- Budowanie potencjału: Ma dotyczyć producentów stali, banków i innych zainteresowanych stron. Obejmie konceptualizację, ocenę, finansowanie, wdrażanie projektów biopaliwowych i zarządzanie ustaleniami dotyczącymi odbioru. Jest to niezbędne dla przejścia na biopaliwa.
- Konwergencja programowa: Programy takie jak Krajowa Misja Bambusowa i MGNREGA, a także instytucje takie jak banki mogłyby w ramach partnerstwa nawiązać współpracę w zakresie produkcji szybko rosnącej biomasy, np. bambusa, na gruntach marginalnych. Hodowcy mogliby zrzeszać się, tworząc centra przetwarzania i dostarczając biowęgiel w postaci gotowej do użycia.
Biomasa i paliwa alternatywne
Inne wydania Magazynu Biomasa znajdziesz tutaj. Dlatego kliknij i czytaj!
Zdjęcie: fxquadro/Freepik
Źródło: The Financial Express
Newsletter
Bądź na bieżąco z branżą OZE
