Biomasa. Surowiec do syntez chemicznych i produkcji paliw to książka prof. zw. dr hab. inż. Bogdana Burczyka z Politechniki Wrocławskiej. Jego książka jest nie tylko podręcznikiem dla studentów, ale także vademecum wiedzy dla wszystkich osób zainteresowanych wykorzystaniem biomasy. Właśnie została wznowiona.
Prof. zw. dr hab. inż. Bogdan Burczyk
Prof. zw. dr hab. inż. Bogdan Burczyk (ur. 1930) jest absolwentem Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej. W macierzystej Uczelni przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej. W prowadzonych badaniach zajmował się wybranymi zagadnieniami przemysłowej syntezy organicznej, w tym głównie otrzymywaniem przyjaznych środowisku naturalnemu związków amfifilowych, a spośród nich – surfaktantów. Jest współtwórcą metod syntezy nowych surfaktantów chemodegradowalnych z grupy liniowych i cyklicznych acetali.
Zajmował się syntezą, oceną właściwości powierzchniowych i podatnością na biodegradacje surfaktantów cukrowych, oksyetylenowanych surfaktantów niejonowych oraz biosurfaktantów z grupy surfaktyn. Jest autorem i współautorem 111 oryginalnych prac badawczych, 46 patentów, a także licznych opracowań monograficznych i przeglądowych, w tym: Biodegradable and Chemodegradable Nonionic Surfactants, w: Encyklopedia of Surface and Colloid Science (M. Dekker, Inc., New York 2002); Novel Saccharide-Based Surfactants, w: Novel Surfactants: Preparation, Applications, and Biodegradability (M. Dekker, Inc., New York 2003); Zielona chemia: zadania, cele, przykłady osiągnięć (Wiad. Chem., 2002, 56, 709); Zielona chemia – zrównoważona chemia: perspektywy rozwoju (Przem. Chem., 2005, 84, 162); Zielona chemia. Zarys (Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2006, wyd. 2, Wrocław 2014); Biorafinerie: ile w nich chemii? (Wiad. Chem., 2009, 63, 739).
Biomasa. Surowiec do syntez chemicznych i produkcji paliw
W książce Biomasa. Surowiec do syntez chemicznych i produkcji paliw omówiono wykorzystanie różnych rodzajów biomasy w dwóch kierunkach – jako prekursorów do syntez wielu poszukiwanych na rynku związków chemicznych oraz surowców do produkcji biopaliw.
Pod tym kątem opisano: polimery naturalne, cukry proste i dwucukry, tłuszcze roślinne i zwierzęce, glicerynę, monoterpeny i glony. Otrzymywaniu biopaliw drugiej generacji z ligninocelulozy oraz trzeciej generacji z glonów poświęcono najobszerniejszy rozdział.
Monografia jest adresowana do czytelników zainteresowanych tematyką technologii chemicznej, biotechnologii oraz energetyki: studentów wyższych uczelni, pracowników naukowych, kadry inżynierskiej pracującej w różnych sektorach przemysłu, a także do przedstawicieli małego biznesu pragnących inwestować w innowacyjne przedsięwzięcia produkcyjne oparte na powszechnie dostępnych i tanich lokalnych surowcach odnawialnych.
Chcesz wiedzieć więcej? Dlatego czytaj Magazyn Biomasa. W internecie za darmo:
Całe wydanie znajdziesz też tutaj. Dlatego kliknij!
Wydawnictwa Politechniki Wrocławskiej są do nabycia w księgarni
ul. C.K. Norwida 9, 50-374 Wrocław, tel. 71 328 08 95
albo: zamawianie.ksiazek@pwr.edu.pl