Naukowcy z Pracowni Ekotechnologii Instytutu Inżynierii Biosystemów Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu przebadali wydajności biogazowe i biometanowe ponad 1,5 tys. różnego rodzaju substratów. Na tej podstawie oszacowali roczny potencjał produkcji na 13,5 mld m3 biogazu, w tym 7,8 mld m3 biometanu.
Według ilości dostępnej biomasy i odpadów organicznych do dyspozycji biogazowni są:
- ok. 90 mln t obornika, gnojowicy i pomiotu (wielkość przybliżona, ilość obornika i gnojowicy zmienia się wraz ze zmianami pogłowia);
- 8 mln t słomy, zbóż i rzepaku (z ogólnej liczby ponad 30 mln t – część musi być przeznaczona do produkcji zwierzęcej (ściółka), na pellety/brykiety oraz na podłoże do pieczarek);
- 4 mln t słomy kukurydzianej;
- odpadowa biomasa roślinna (np. z obszarów chronionych, cennych przyrodniczo itp.);
- odpady z przetwórstwa żywności, cukrowni, rzeźni, ubojni, mleczarni, gorzelni itp.;
- refood, czyli przeterminowana i zepsuta żywność.
W Pracowni Ekotechnologii IIB UP w Poznaniu przebadano wydajności biogazowe i biometanowe ponad 1,5 tys. różnego rodzaju substratów z wymienionych powyżej. Ostrożnie liczony na tej bazie potencjał produkcji to 13,5 mld m3 biogazu (7,8 mld m3 biometanu), czyli ok. 3640 MW mocy elektrycznej (ponad 30,5 TWh energii elektrycznej rocznie), ok. 3185 MW mocy cieplnej (ponad 96 tys. TJ ciepła rocznie).
Należy jednak wziąć pod uwagę, że biogazownie można z łatwością przerobić na instalacje pracujące w szczycie zamiast liniowo. Można to uczynić, zwiększając objętość kopuł na składowanie biogazu nad zbiornikami na poferment, które z uwagi na obowiązek składowania 4- lub 6-miesięcznej jego produkcji mają zazwyczaj duże po 3-6 tys. m3, a tym samym objętość kopuł może pozwalać na składowanie nawet 10–12-godzinnej produkcji biogazu.
Potrzebny jest też oczywiście mocniejszy o ok. 50-60 proc. agregat kogeneracyjny, a także pewne inne modyfikacje, związane np. z dodatkowym zbiornikiem buforowym na ciepło (biogazownia musi być ogrzewana w okresie jesienno- zimowym także w nocy). Możliwe jest również ustawienie biogazowni na pracę w godzinach szczytu tylko w dni robocze, ale to wymaga większych niż opisane wyżej modyfikacji infrastruktury biogazowej, dlatego wariant ten został pominięty w niniejszym opracowaniu.
To tylko fragment artykułu…
Chcesz wiedzieć więcej? Czytaj najnowszy numer Magazynu Biomasa!
zdj. Instytut Inżynierii Biosystemów UP w Poznaniu
Newsletter
Bądź na bieżąco z branżą OZE
